Kremacja zwłok to proces spalania ciała zmarłego w specjalnie przystosowanej kremacji piecu, zazwyczaj wykonanym z materiałów ognioodpornych, takich jak stal czy beton. Proces ten przekształca ciało w prochy, które są następnie zbierane i umieszczone w urnie lub innym pojemniku, zgodnie z życzeniem zmarłego lub jego rodziny.

Kremacja jest jedną z najczęściej stosowanych metod obróbki zwłok na świecie i stanowi alternatywę dla tradycyjnych pogrzebów z pochówkiem w trumnie. Motywacją do wyboru kremacji mogą być różne czynniki, w tym preferencje religijne, kwestie ekonomiczne, względy ekologiczne czy indywidualne życzenia zmarłego.

Przed przystąpieniem do kremacji, konieczne jest przeprowadzenie procedury formalnej identyfikacji ciała oraz uzyskanie odpowiednich zgód i dokumentów, w tym zezwolenia od organu państwowego odpowiedzialnego za sprawy sanitarno-epidemiologiczne.

Sam proces kremacji trwa zazwyczaj od kilku do kilkunastu godzin, w zależności od wielkości i składu ciała, a także parametrów technicznych używanego pieca kremacyjnego. Temperatura w piecu osiąga zazwyczaj około 700-1000 stopni Celsjusza, co powoduje stopienie tkanek miękkich i mineralizację kości.

Po zakończeniu procesu kremacji, prochy są starannie zbierane i umieszczane w urnie, która może być przechowywana w kolumbarium, pochowana na cmentarzu, rozsypana na specjalnym terenie, lub zgodnie z życzeniem zmarłego lub jego rodziny.

Warto podkreślić, że kremacja jest procesem kontrolowanym, który odbywa się z poszanowaniem dla zmarłego oraz zgodnie z obowiązującymi normami sanitarnymi i prawnymi. Dzięki swojej elastyczności i możliwościom dostosowania do różnych preferencji i sytuacji życiowych, kremacja stanowi popularną opcję obróbki zwłok, umożliwiając godne i szanujące pamięć pożegnanie zmarłych.